mUltimate Chopin

op. 2, Wariacje, całość

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis

Zagadnienia : Błędy rytmiczne

t. 14

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

h2 przedłużone w A (→Wn→Wf,Wa)

! miniat: tr = wycinek A, tylko górna 5-linia, od h2 do oktawy c3-c4.          tr = laseczka w górę h2;               red = tr + chorągiewka.

Bez przedłużenia w WfSB

Tu bez kliszy 
..

Opatrzona wskazówką ten. nuta h2 jest w A (→Wn→Wf,Wa) przedłużona do wartości ćwierćnuty. Wydaje się to być pomyłką Chopina, gdyż tak długa wartość nakazywałaby przetrzymanie tej nuty jeszcze na początku 2. połowy taktu, co z pewnością byłoby błędem. Dla uniknięcia wątpliwości zmieniamy ją zatem na ósemkę, niemal dokładnie odpowiadającą jej rzeczywistej długości. Pominięcie tego przedłużenia w WfSB może być następstwem tego błędnego zapisu, z którym sztycharz nie wiedział, co zrobić.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy rytmiczne , Błędy A , Adiustacje Wf

t. 45

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

..

Nuta es1 na 3. ćwierćnucie taktu ma w A i wszystkich
wydaniach błędną wartość ćwierćnuty z 2 kropkami. W ApI nuta ma poprawną wartość rytmiczną.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Błędy rytmiczne , Błędy A , Błędy powtórzone Wn , Błędy powtórzone Wf , Błędy powtórzone Wa

t. 56

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

6 nut na 5. ósemce taktu w ApI

! miniat: wycinek, ta figura (3. miara taktu), tylko górna 5-linia.                    TGTU

5 nut w A (→Wn→Wf,Wa), interpretacja
..

W A i wszystkich wydaniach nad liczącą 5 nut 1. połową figury na 3. mierze taktu widnieje pozornie pomyłkowa cyfra 6. Błędem jest tu jednak z pewnością brak jednej nuty – a2 pomiędzy b2 a gis2 – o czym świadczą:

  • tekst ApI, w którym nuta ta występuje. Figura ta rozpoczyna się więc wypisanym obiegnikiem, jak trzy pozostałe podobne zwroty w t. 55-57;
  • niezgodność ilości nut ze wskazaną ich liczbą, co oznacza, że Chopin nie zdawał sobie sprawy, iż wpisuje tekst o mniejszej liczbie nut. Nie jest to zatem zmiana koncepcji lecz przeoczenie.

Błąd umknął następnie uwagi zarówno Chopina korygującego (prawdopodobnie) Wn1 i na pewno Wf1, jak i adiustatorów, którzy nie skontrolowali poprawności rytmicznej tej figury.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy rytmiczne , Błędy A , Błędy powtórzone Wn , Błędy powtórzone Wf , Błędy powtórzone Wa

t. 69

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

..

Synkopowane c2 na 2. ósemce taktu Chopin zapisał błędnie jako ćwierćnutę z dwiema kropkami. Błąd zauważono tylko w WfSB, w którym próbowano go usunąć, zastępując kropki szesnastką, połączoną z ćwierćnutą łukiem (w tym miejscu łuku co prawda nie ma, ale taki był z pewnością zamysł adiustatora, czego dowodzą łuki w analogicznych sytuacjach w t. 77 i 89). Zapis, od strony wartości rytmicznych poprawny, jest jednak niejasny z powodu rozplanowania nut – dodaną szesnastkę umieszczono nie nad ostatnią ósemką dolnego głosu, ale tuż obok ćwierćnuty. W tekście głównym proponujemy takie same wartości rytmiczne, jednak prawidłowo rozmieszczone i powiązane. Zbliżoną notację zastosował Chopin w Preludium cis op. 45, t. 7, 11 i analog.
Podobnie w t. 77 i 89.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy rytmiczne , Błędy A , Błędy powtórzone Wn , Błędy powtórzone Wf , Błędy powtórzone Wa

t. 77

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

Ćwierćnuta i ósemka g2 w ApI

Przedłużona ćwierćnuta i szesnastka w pozostałych źródłach

prócz WfSB : tr EZnieU;                   red EZTU
..

Tak jak w t. 69, synkopowana ćwierćnuta g2 jest w większości źródeł (oprócz WfSB) przedłużona dwiema kropkami, co powoduje nadmiar wartości rytmicznych – 5 ósemek w takcie. Błąd zauważono i poprawiono (niezręcznie graficznie) tylko w WfSB.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy rytmiczne , Błędy A , Błędy powtórzone Wn , Błędy powtórzone Wf , Błędy powtórzone Wa